Het herkennen van een beginnende borstkanker op een screeningsmammografie is geen eenvoudige zaak. Er kunnen twee mogelijke vergissingen optreden: ofwel meent de radioloog een gezwel te zien dat er uiteindelijk geen is, ofwel is er een tumor aanwezig, maar wordt die niet opgemerkt. Beide soorten vergissingen zorgen voor leed. In het ene geval ben je nodeloos ongerust en onderga je een reeks bijkomende onderzoeken, en in het andere geval heeft men de diagnose gemist. Om het risico op vergissingen te minimaliseren, wordt iedere screeningsmammografie, die wordt aangeboden in het kader van het bevolkingsonderzoek borstkanker, door twee radiologen geïnterpreteerd, onafhankelijk van elkaar. Buiten dit kader, worden ook mammografieën gemaakt. Deze worden doorgaans door slechts één radioloog bekeken.

Zoeken naar een match

De voorbije jaren werden computerprogramma’s ontwikkeld op basis van artificiële intelligentie. Dat gebeurt door zoveel mogelijk gegevens van honderdduizenden mammografieën in het computerprogramma te stoppen. De software zoekt dan uit of jouw screeningsmammografie matcht met één van de beelden in zijn uitgebreide bibliotheek. Op die manier kan de computer een beeld interpreteren. In ons land worden dergelijke dure systemen al in enkele ziekenhuizen gebruikt. Ze fungeren als extra controle voor de radioloog. Net als de artsen is deze AI-software niet perfect en zijn vergissingen nog steeds mogelijk. De software is wel een extra steun voor de radioloog. Om te weten te komen of AI-software nauwkeuriger is dan het werk van radiologen, is meer onderzoek nodig. Momenteel doet de software vooral dienst als extra check voor de arts.