Heel het traject van mijn ziekte ben ik boos geweest op het feit dat al mijn vrouwelijkheid van mij werd afgepakt. Mijn haar, mijn borst, mijn huid, mijn seksualiteit. Ik heb er dan ook alles aan gedaan om er zo fris en verzorgd mogelijk uit te blijven zien. Voor mijzelf maar ook voor mijn omgeving; ik wilde niet het kankerpatiëntje zijn waar de mensen triestig naar keken. Als je er goed uitziet in de spiegel, kom je met meer zelfvertrouwen naar buiten en ben je strijdlustiger.

Mijn eerste prothese bh was echt niet de mooiste bh ooit, maar natuurlijk wel degelijk en praktisch. De verkoopster in de lingeriewinkel was ongelofelijk lief en behulpzaam. Ik weet nog goed dat ik in tranen ben uitgebarsten toen ik mijn lievelingsbh een laatste keer uitdeed voor ik mijn ziekenhuisjapon aan deed om naar de mastectomie-operatie te vertrekken… Gelukkig is toen de borstverpleegkundige mee gegaan tot aan het operatiekwartier, om mijn gedachten wat te verzetten. Zonder haar was ik volledig ingestort. Toen ik wakker werd, had ik een net plakkertje waar mijn borst had gezeten. Ik vond het een raar idee dat mijn dierbare borst nu ergens in een vuilnisbak lag. Het zicht zelf valt wel mee, ik had alleen niet verwacht dat het geniet zou zijn, dat was even verschieten. Ik leek een beetje op Frankenstein met 36 nietjes in mijn borstkast.

Ik heb ook een ijskap aangedaan om mijn haar bij te houden. Dat is een ijsmuts van -7 graden die je 3 uur moet opzetten tijdens de chemo behandeling en dit 16 keer, da’s 48uur met je hoofd in de sneeuw. Dankzij de ijsmuts kon ik mijn haar grotendeels behouden en kon ik met een klein sjaaltje mijn haar bedekken. Op mijn zoektocht naar sjaaltjes heb ik ondervonden dat Veritas een leuke collectie heeft met de perfecte sjaaltjes in leuke kleuren en mutsjes en hoeden. Ook kreeg ik van een vriendin een sjaaltje van een accessoire winkel in Antwerpen.

In de wachtkamer voor de dagelijkse bestralingen, kwam ik een kranige vrouw tegen van 72 jaar. Ze zei:’ Natuurlijk ga ik een borstreconstructie laten doen, mijn kinderen zeggen dat ik te oud ben maar ik hou van mijn borsten en wil me vrouw voelen, zelfs op mijn leeftijd.’

We zijn nu een tijdje verder en het is tijd dat ik iets doe om andere vrouwen tijdens hun traject ‘vrouw’ te laten zijn en niet enkel kankerpatiënt. Ik heb gemerkt dat weinig vrouwen de weg vinden naar de gespecialiseerde lingeriewinkels. Ze hebben de info niet geregistreerd of ze vinden het soms gênant of natuurlijk te duur. Daarom wil ik graag een app maken met zoveel mogelijk informatie over ‘je vrouwelijk blijven voelen tijdens borstkanker’. De app heeft adressen voor al de gespecialiseerde lingeriewinkels maar ook al de modellen van niet-gespecialiseerde merken die kunnen passen voor protheses. Daarnaast kan je er adressen terugvinden voor badmode, sjaals en pruiken. Ook make-up producten en tips van specialisten zouden op de applicatie staan. Alles om rustig thuis, als je er klaar voor bent, te bekijken.