"Als gepassioneerde wandelcoach begeleid en ondersteun je een wandelgroep”, vertelt Floor Devriendt (Wandelsport Vlaanderen). “Wie borstkanker heeft (gehad) worstelt vaak met fysieke en mentale moeilijkheden. Wandelen blijkt een prima remedie te zijn. Het verbetert je algemene conditie en vergroot je spierkracht. Wandelen heeft bovendien een positief effect op vermoeidheid, iets waar veel borstkankerpatiënten onder lijden. Ook je slaapkwaliteit en mentale gezondheid varen er wel bij. We merken bijvoorbeeld dat angstgevoelens verminderen en dat mensen energie halen uit het samen onderweg zijn. Zo draagt wandelen bij tot je levenskwaliteit in algemene zin.”

Eerste stap

De eerste stap is vaak de moeilijkste, zeker bij dames die herstellen na borstkanker. Devriendt: “Een coach motiveert en verbindt mensen die willen starten. Tijdens de wandelingen coacht hij of zij de groep. Dat betekent: plezier maken onderweg maar ook een luisterend oor bieden als het nodig is.”
In de opleiding (één volledige dag) krijg een je een EHBO-cursus en leer je hoe je veilig kan wandelen. Je denkt ook na over mogelijke spel- en oefenvormen voor onderweg. An Suys nam deel en mag zichzelf intussen wandelcoach noemen. Haar wandelclubje breidde gestaag uit van 2 naar 16 deelnemers. “Elke maandag verzamelen we om 20u aan het sportplein van Galmaarden”, vertelt ze. “Eerst stappen we onze benen een kilometer warm op de Finse piste, daarna vertrekken we voor een tocht van 5 tot 7 kilometer.”

Vaste waarde

“In 2019 kon ik amper 3 km aan één stuk wandelen”, blikt An terug. “Twee vriendinnen overtuigden me om samen op pad te gaan. Als je in iets gelooft en doorzet, is er veel mogelijk. Geleidelijk aan groeide ons wandelclubje uit tot een vaste waarde in m’n leven. Ik wandel heel graag, het geeft me energie en houdt me gezond.”
“Toen ik de oproep voor wandelcoach zag, twijfelde ik geen seconde. Hier lag dé kans om onze groep officieel te maken. Het geeft me veel voldoening dat ik kandidaat-wandelaars nu zélf een duwtje in de rug kan geven. Angst houdt veel mensen tegen. Ook ik was aanvankelijk bang om uit te glijden op onverharde wegen. Maar met goede begeleiding is er veel mogelijk.”

Wandelen als eerbetoon

“Als coach neem ik steeds EHBO-materiaal en een afgeprinte routekaart mee. We lachen veel samen maar er is ook ruimte voor verdriet. Vorig jaar stierf een goede vriendin, die ook meewandelde, aan kanker. Als eerbetoon namen we deel aan de wintereditie van de dodentocht, verspreid over drie maanden. Dat hielp ons haar heengaan te verwerken.”

Geschreven door Thomas Detombe

Zelf wandelcoach worden?

Mail naar wandelgroep@pink-ribbon.be en beantwoord de volgende vragen:
1. Waarom ben je de ideale Pink Ribbon-coach?
2. Hoe zou jij een wandelgroep oprichten en 20 leden rekruteren?
3. Waar en hoe vaak zal je er samen met je groep op uit trekken?