Het is arbeidsintensief en vraagt een engelengeduld, maar Marie Lavrysen doet het met hart en ziel: pruiken maken. Ze is een van de weinige pruikenmakers in ons land die zelf pruiken knoopt met echt haar, voor mensenmet haarverlies door chemotherapie of door alopecia. “Tot vier jaar geleden werkte ik als kapster in een kapsalon. Op zich een fijne job, maar ik miste iets. Ik wilde een job met meer diepgang waarin ik tegelijk mijn creativiteit kwijt kon. Zo kwam ik uit bij pruikenmaker.”

LADES VOL STAARTEN

In België is er geen opleiding tot pruikenmaker, dus ging ze in de leer bij een pruikenmaakster in Nederland en volgde ze een bijkomende opleiding in Londen, om de fijne ‘knoopjes’ van het vak onder de knie te krijgen. Ze werkt uitsluitend met echt haar. Hoe komt ze daaraan? “In het begin ben ik gewoon bij alle kappers in de streek gaan aanbellen. Intussen heb ik mijn eigen donatiesysteem (meer info op www.depruikenmaker.be) en krijg ik haar van overal in het land opgestuurd.”

Een gedoneerde staart is bij voorkeur minstens 25 centimeter lang, want het haar moet lang genoeg zijn om het te kunnen knopen. Eerst meet Marie het hoofd op en maakte ze een mal. Daarover komt de fijne tule waarin het haar wordt geknoopt. Het knopen zelf is een precisiewerkje dat algauw 60 à 70 werkuren in beslag neemt. Na een laatste pasbeurt knipt ze het haar in het gewenste model. Het resultaat: een pruik die perfect past en nauwelijks van ‘echt’ te onderscheiden valt. Het prijskaartje: vanaf 2000 euro. “Niet goedkoop, maar het is dan ook maatwerk”, zegt Lavrysen. Ze vindt het jammer dat een pruik beschouwd wordt als een ‘luxeproduct’ en dat er maar een klein gedeelte wordt terugbetaald via het ziekenfonds. “Bij een eerste contact zijn mensen vaak emotioneel en op hun kwetsbaarst. Als ze hier op het einde met hun pruik buitenwandelen, voelen ze zich mentaal sterker en beter in hun vel. Zo mooi om te zien. Daar doe ik het voor.”