Martine

Glamour pour toujours: Enkele tips om de zware behandelingen in schoonheid door te komen

Ik heb me nooit laten gaan zelfs al was ik heel ziek. Weet je, als mens met kanker ben je niet afgeschreven. Je hebt wel degelijk nog iets te betekenen, voor jezelf in de eerste plaats maar ook voor de anderen. Een periode niets of minder kunnen is niet hetzelfde als niets waard zijn. Ik wilde er ook altijd netjes en verzorgd uitzien. Wie er goed uitziet, voelt zich vaak ook beter. Je krijgt complimentjes en dan voel je je al onmiddellijk beter. Er aan de buitenkant goed uitzien, is ook heel belangrijk voor een positief zelfbeeld. Wat iemand tot een schoonheid maakt is je energie, je kwetsbaarheid en je vertrouwen.

Mooi van binnen is mooi van buiten. Het zit echt vanbinnen zoals Clouseau zingt. Je zelfvertrouwen kan Je kan wel je zelfvertrouwen een boost geven door mooie kleren aan te trekken, een leuk haarwerk of een mooi gekleurd chemo mutsje op je hoofd te planten. Dat is naargelang je smaak natuurlijk. Ik voelde me zelf niet zo goed met een pruik. Ik kocht regelmatig een paar nieuwe mutsjes naargelang de seizoenen veranderden.

Je schoonheid wordt mee bepaald door hoe je je gedraagt en hoe zelfzeker je overkomt. Je hebt minstens de neiging je blind te staren op het lichaamsdeel dat je niet bevalt, maar de sleutel tot zelfvertrouwen is benadrukken wat je wel mooi vindt! Heb je mooie benen, een mooie houding, stralende ogen, richt dan je aandacht en je outfit op die delen. Doordat ik kaal werd, kon ik mijn oren niet langer verschuilen achter wat toch wel mijn belangrijkste fysieke kenmerk was, namelijk mijn halflange donkerbruine haren. Het deed me opeens beseffen hoe groot de invloed van mijn uiterlijk was op de manier waarop ik het leven ervoer. Het ergste vond ik dat iedereen nu mijn kleine flaporen kon zien. Ik weet nog dat ik tegen mijn zusje zei, als zij haar haren verloor. “Jij hebt toch nog mooie oortjes, als ik ooit kanker krijg en ik moet chemo dan laat ik eerst en vooral mijn oren corrigeren”. Jammer genoeg ging het allemaal te vlug. Ik had geen tijd meer om voor ik kaal werd nog iets aan mijn uiterlijk te veranderen

Je verzorgen is één van de weinige dingen die jezelf kan doen. Je lichaam moet in orde zijn voor de marathon van behandelingen. Slaap is daarom heel belangrijk voor het genezingsproces evenals gezond eten. Drink ook veel water, kruidenthee of groene thee. Drink gewoon heel veel zo krijg je al je chemische traktaties ook weer weggespoeld. Drinken vond ik altijd heel moeilijk. Door de chemo zat ik al zo vol als een ei, één enkel glas kostte mij enorm veel moeite. Mijn mond was dikwijls zo droog als de woestijn, daarvoor gebruikte ik fruitsnoepjes of de ouderwetse napoleonsnoepjes. Ik had die ook altijd in mijn handtas zitten. Water smaakte alsof het rechtstreeks uit een aquarium kwam. Ik, nam mijn toevlucht tot cranberrysap, dat hielp ook nog om mijn urinewegen zuiver te houden.

Ik probeerde iedere dag toch wat te bewegen, ik zeg er wel bij als ik me goed voelde. De dagen dat ik door de vermoeidheid geen stap vooruit kon, bleef ik als een blok in mijn bed liggen. Bewegen herstelt echter je hormonaal evenwicht. Het versterkt ook je immuunsysteem en zo kan je beter zelf tegen je kanker vechten. Het verbetert ook je humeur, je kikkert er van op en het maakt je trots op jezelf. Zelfs als je denkt dat het niet gaat lukken helpt een wandelingetje in de buitenlucht je om weer meer energie te kweken. Luister naar je lichaam, gaat het niet dan gaat het niet maar probeer het. Het helpt.

Mijn zachte huid werd hard en droog zoals de ruwe handen van een bouwvakker. Vooral de eerste vier zware chemo behandelingen hadden een nare weerslag op mijn huid. Een goede bodylotion en een handcrème op basis van olie deed dan wonderen bij mij. Ik had wel niet te veel last van een vale teint en buiten mijn wallen die ik tijdens de tweede serie chemo’s cadeau kreeg bleef ik gespaard van puistjes en vlekken. Voor mijn Gucci wallen of Prada wallen (ik las die woorden ooit in een lotgenotengroep) gebruikte ik dan een concealer want de dag na de chemo zag ik er altijd uit met de typische blik van een junk. Ik reinigde ’s morgens en ‘s avonds mijn gelaat en ogen zoals ik vroeger deed met enkel producten op waterbasis. Voor ik mijn dagcrème opdeed gebruikte ik altijd een conditioner op basis van veel water, je huid is nadien onmiddellijk zo zacht als fluweel. Persoonlijk had ik verder geen foundation nodig, ik heb van nature een donkere huid en ik had nog altijd een kleurtje van de laatste zonnige maanden en een foundation maakt je al vlug ouder ook. Mijn huid was denk ik door de corticosteroïden die ik verplicht moest innemen voor elke chemo wat meer gespannen, ik had zichtbaar minder rimpels.

Eigenlijk was ik een gelukzakje op dat gebied. Iedereen zei me altijd hoe ik straalde ondanks dat ik me heel dikwijls als een leeggelopen opblaasmatras voelde. Ik lachte dan en grapte: “misschien zit er wel botox in chemo”. Een bad was zalig zeker op de momenten dat ik zoveel last had van pijnlijke spieren en gewrichten door de bijwerkingen. We hebben nu eenmaal opnieuw een fragiel babyhuidje door de chemo dus Ik gebruikte ook babyproducten als bad en douchecrème. Eigenlijk is dat ook deels gekomen omdat ik die hier toch had staan voor als een van de kleinkindjes kwam logeren. Ik ontdekte dat je dan zelfs geen bodylotion hoeft te smeren, zo zacht voelt je huid en op shampoo kon ik al besparen natuurlijk. Je kale kop kan je dan wel masseren met lauw water en zachtjes inmasseren wat goed is voor de haarwortels en de nieuwe groei. Breng daarna een hydraterende balsem of crème aan of gewoon baby haarlotion.

Bij mijn tweede chemokuur - de taxol- ben ik bij de apotheek nagelversterker gaan kopen omdat ik zag dat mijn nagels begonnen te verkleuren. Die man vertelde mij dat ze ook speciale nagellak verkopen speciaal voor chemopatiënten. Ik was opgelucht want ik ben gewoon om nagellak op te doen en ik voelde mij altijd een beetje naakt en onverzorgd zonder. Ik knipte ook mijn nagels regelmatig bij zo hadden ze minder kans om uit te vallen of af te brokkelen, maar je teennagels mag je zeker niet te kort knippen, zo heb je minder kans op infectie. Ik stond verbaasd hoe vlug mijn nagels altijd groeiden in tegenstelling tot mijn haren.

Om me op te maken, trok ik een lijntje onder en boven mijn ogen, dat gaf me al een beetje een wimper look en mijn wenkbrauwen kleurde ik in. Als je geen wenkbrauwen hebt, kan je al op voorhand voor een wenkbrauw tattoo met hairstrokes gaan. Voor mijn tanden gebruikte ik een hele zachte tandenborstel, een elektrische is af te raden omwille van de gevoeligheid van je tandvlees. Ik gebruikte ook een zachte tandpasta en ik poetste drie, vier keer mijn tanden uit schrik dat ze gingen uitvallen. Mijn tanden zijn er niet zonder schade uitgekomen ook al is het miniem, hier en daar zijn ze wat afgebrokkeld door de chemische tornado die ze hebben doorstaan, ik vond ze ook wat geler worden. Na mijn bestralingen ben ik wel naar de tandarts gegaan voor een grondig nazicht en een ontkalkingsbeurt. Ik had geen enkel gaatje. En ze zijn ook weer witter geworden.

Als allerlaatste tip: ga nooit de deur uit zonder een fleurige lipstick, gebruik leuke kleurige accessoires zoals sjaaltjes rond je nek of een mooi breed lint en een stoere pet voor op je pruik. Je voelt je zekerder dat ze niet gaat vliegen en het valt ook minder op dat je een pruik draagt. Een toffe fleurige outfit laat je al direct stralen. Wees fier ook al ben je ziek, laat de mensen weten dat jij geen ziekte bent maar een fier mens.

Liefs,

Martine

Doe een donatie

Donaties door particulieren gaan naar het Pink Ribbon Fonds, dat wordt beheerd door de Koning Boudewijnstichting.

Doneer

Pink Support

Steun de strijd tegen borstkanker op jouw manier en organiseer een actie op het Pink Support Platform!

Zet een actie op

Nieuwsbrief

Wil je op de hoogte blijven van wat Pink Ribbon doet? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Nieuwsbrief