Ze was toen 57 en haar leven kantelde. De vreselijkste gedachten gingen door haar heen, maar ze zei tegen zichzelf dat ze het wel zou halen dankzij de hulp van de vrienden om haar heen, van haar dochter en van haar werkomgeving.

Ze had zelf al wel het idee dat er iets mis was. En dat was het zeker.

Toen de specialist uitlegde dat haar toestand zorgwekkend was begreep ze meteen dat het haar genezingsproces lang zou duren. Haar behandelende chirurg volgde haar nauwgezet op en gaf haar zoveel mogelijk positiviteit mee na elk consult.

Om deze zeer agressieve – maar gelukkig gelokaliseerde - tumor te overwinnen, moest ze gedurende 8 maanden verschillende behandelingen ondergaan: 25 sessies chemotherapie, 25 radiotherapie en zeer zware chirurgische ingrepen.

Lydia is intussen al 27 jaar bij Multipharma in dienst en kan het goed vinden met haar collega's en haar supervisor. Toch was het Lydia’s dochter die haar werkgever op de hoogte bracht van Lydia’s ziekte. Lydia zelf was te geschokt door het idee maanden ‘out’ te zijn.

Haar collega's huilden en stuurden veel steunbetuigingen die haar deugd deden en lieten haar de keuze of ze het contact wilde behouden of niet. Lydia wilde de band met haar collega’s behouden, maar weigerde evenwel om hen thuis te ontvangen aangezien ze geruime tijd bedlegerig was tijdens haar zware behandeling. Lydia wordt nog erg emotioneel als ze uitlegt dat ze een prachtig boeket bloemen ontving van haar collega’s met een mooie kaart vol lieve en bemoedigende woorden.

Vandaag voelt Lydia zich heel goed. Ze hervatte haar werk na alle behandelingen in december 2015. Ze stond erop weer fulltime aan de slag te gaan, tegen het advies van haar behandelende arts in. Het was belangrijk voor haar om zich weer nuttig te voelen bij haar collega's en niet langer met ziekteverlof thuis te moeten zitten. Ze vertelt zelfs dat ze deze eerste dag op haar werk als een van de mooiste van haar leven heeft ervaren. Want dat betekende voor haar dat ze de ziekte ver achter zich kon laten en niet moest denken aan die vreselijke dagen in het ziekenhuis.

Ondanks haar angst voor de nog aanwezige bijwerkingen, voelde Lydia zich zeer gelukkig toen ze haar werk bij de apotheek kon hervatten. Ze had terug contact met haar collega’s en klanten, alsof ze nooit weg was geweest!

Haar collega’s wilden haar, in het begin toen ze terug aan de slag was, beschermen en wilden dat ze op tijd en stond rustte. Ze stond er echter op dat ze haar niet als een zieke behandelden, want ze wilde zich per se voelen zoals voor haar afwezigheid.

Lydia is bijzonder dankbaar voor zoveel begrip en ondersteuning van haar werkgever, zowel bij de aankondiging van haar lange afwezigheid als bij haar terugkeer naar het werk. Zij adviseert al diegenen die door deze vreselijke beproeving moeten gaan en die van hun werk houden, om dat werk na alle behandelingen te hervatten. Volgens Lydia vormt werkhervatting dan immers een aanvullende kans op herstel.

Lydia heeft volledig vertrouwen in het leven. Ze denkt soms nog wel aan de ziekte, maar zegt dan tegen zichzelf dat de wetenschap steeds verder evolueert en nieuwe en nog effectievere behandelingen zal bedenken.

Ze is dankbaar voor de steun vanwege haar werkomgeving en haar dochter en wil haar kleinkinderen heel graag zien opgroeien.

Pink Ribbon ontwikkelde met Pink Monday een re-integratie project waarbij de problematiek van werkhervatting na borstkanker bespreekbaar wordt gemaakt. Download de brochure met tips & tricks viawww.pinkmonday.be.