Borstkanker zoals het is

Ik begrijp de keuze van de kleur roze voor borstkanker, maar ik kan me er tegelijk mateloos aan ergeren. Want het is geen roze periode. Er komen ook geen roze periodes meer. Borstkanker mag dan misschien een van de kankers zijn met de beste prognoses, op het moment van diagnose staat je wereld stil. Het probleem is dat omwille van de relatief hoge overlevingskans maatschappelijk over borstkanker gedacht wordt dat het ook “maar” borstkanker is. Dit maakt het des te moelijker om open en eerlijk te zijn over hoe je je echt voelt. De vele foto’s op de social media van lachende vrouwen met “chemo-mutsjes”, met dan nog eens een roze achtergrond, laten uitschijnen dat het een girls-thing is, waar je nu gewoon even door moet.

Maar het is veel complexer dan dat. Daarom vond ik het belangrijk om mijn realiteit te vertellen en – zeker op een congres als deze – geen feest-verhaal van hoe goed ik het wel gedaan heb of hoe sterk ik erdoor geworden ben. Want ik sta er, met haar en borsten en al, dus dat weten jullie. Mensen kunnen maar echt begrijpen hoe het is als je eerlijk en open bent, waardoor je als patiënt en zeker bij herstart op het werk veel beter begrepen wordt.

Aan de slag met kanker

Naast borstkankerpatiënt, ben ik ook verantwoordelijk voor HR in het bedrijf dat ik samen met mijn man 10 jaar geleden opstartte. Wij zijn “brownfield ontwikkelaars”, dit betekent dat wij oude en verlaten industriële sites converteren naar zeer duurzame stadswijken.
Wij lossen dus “stadskankers” op.

Ondertussen huisvesten wij behalve ons eigen Revive-team ook andere bedrijven in ons bedrijvencentrum Watt The Firms.
Vorig jaar heb ik op Pink Monday het ganse gebouw uitgenodigd om mijn verhaal te doen, mensen te wijzen op de signalen bij en het belang van levensstijl tegen borstkanker én om de andere aanwezige werkgevers bewust te maken van de impact van kanker op je werknemer, je team én misschien ook je managementstijl.

Recht uit het hart, heb ik de volgende aanbevelingen. Niet toevallig samengevat in het acroniem C-A-N-C-E-R.

• Concentratiestoornissen of CACD (Cancer Aligned Cognitive Dysfuntion)
  Waar amper over gesproken wordt vóór, tijdens of na de behandeling, is de impact van de chemo op cognitieve functies. Omdat de kankercellen verjaagd zijn en de dood geen kans kreeg, wordt dit geminimaliseerd. Het is pas eens terug in het “gewone” leven dat je ermee geconfronteerd wordt. Kortetermijngeheugen, grote meetings met veel mensen en input, niet op je woorden kunnen komen… Niets levensbedreigend, maar er moet wel rekening mee gehouden worden door de omgeving.
• Afwezig is niet dood
  Laat als collega en/of werkgever van je horen.
  Het is van belang dat er contact blijft en de werknemer mee blijft in wat er allemaal lopende is in het bedrijf. Zo zal de re-integratie veel vlotter verlopen en zal de patiënt zich betrokken blijven voelen en veel meer de goesting behouden om de behandeling te doorspartelen én te herstarten.
• Nieuwe grenzen
  De patiënt wil niks liever dan terug naar het “gewone” leven en dus ook naar de werkomgeving. Alleen is dat veel minder evident dan verwacht wordt. Zelfs de patiënt moet uitzoeken wat het beste tempo is, welke taken moeilijker gaan.
  Leg geen druk op patiënten om zo snel mogelijk (fulltime) terug te komen, want de weerslag van 9 maanden behandeling en de emotionele rollercoaster waar doorgegaan wordt is niet te onderschatten.
• Communicatie
  Trek het debat over kanker open, durf je ook als organisatie kwetsbaar op te stellen, want het kan iedereen overkomen.
• Emotie & Energie
  Door het enorme parcours die werd afgelegd, is het alsof je lichaam soms nog in shock verkeert als je opnieuw de wijde wereld in trekt. Plotse emotionele buien of energy-drops zijn daardoor niet vreemd tijdens de eerste maanden op het werk.
  Hoe meer er voordien gecommuniceerd wordt over de ziekte met de patiënt, hoe meer begrip ook hiervoor hier kan zijn.
• Re-Integratie-plan
  Het geeft een patiënt mentale rust om samen met de werkgever een goed re-integratieplan uit te werken vóór de herstart. Progressief terug aan het werk gaan is een absolute aanrader, gezien je bij het begin zelf geen idee hebt in hoeverre je al kan meedraaien in het team.

You really only live once

Toen wij in 2009 startten met Revive hadden wij als Triple Bottom line in onze missie People, Planet, Profit. In 2017 hebben wij daar Purpose en Passion aan toegevoegd, want we willen dat de mensen in ons team de goede dingen doen en doen wat ze graag doen. Niet alleen voor een betere wereld, maar ook voor zichzelf. Je leeft immers maar 1x.

Wanneer ik nu feedbackgesprekken heb met elk van onze ondertussen 37 medewerkers, is de sfeer ervan niet beoordelend. Het antwoord op de vraag: “Wat zie je als je grootste prestatie”, is nu voor mij én voor ons team: “Het besef dat het leven meer is dan de vraag naar je grootste prestatie.”