“Ik wist het”

“Vorig jaar tijdens de kerstperiode ontdekte ik pijn in mijn borst. Omdat ik voelde dat er iets mis was, ging ik ermee naar de dokter. En zo belandde ik op de eerste maandag van het nieuwe jaar in de wachtzaal van de radioloog. Vanaf dan ging alles supersnel. Diezelfde ochtend ontdekte ik ook een knobbeltje in de bewuste borst. Aanvankelijk werd ik gerustgesteld en kreeg ik te horen dat het wellicht om een goedaardig gezwel ging, maar mijn lichaam had me signalen gegeven dat er iets niet klopte. Na een biopsie bleek het een sterk hormoongevoelige borstkanker met een invasief ductaal carcinoom** te zijn. De arts overspoelde me met medische informatie waaruit ik kon afleiden dat ik kanker had, maar dat werd niet op die eenvoudige manier gezegd.

Toen ik ontdekte dat de tumor toch slechtaardig was en ik een hoop onderzoeken moest ondergaan om uitzaaiingen op te sporen, zakte de grond onder mijn voeten weg. Al mijn bezorgdheid ging naar mijn zoon Cas en wat er met hem zou gebeuren. Doodsangst sloeg toe en tegelijkertijd voelde ik een intense overlevingsdrang.”

Afscheid van mijn oude lichaam

“Daarna volgden een reeks onderzoeken en een borstsparende ingreep. Mijn tumor was niet uitgezaaid, maar bleek een hoge differentiatiegraad te hebben. Dat wil zeggen dat de kankercellen veel sneller dan normale cellen groeiden. Ik startte meteen met antihormoontherapie die 5 tot 10 jaar zou duren. Door de behandeling werd ik in de menopauze gekatapulteerd, maar gelukkig bleef ik gespaard van chemotherapie. Ondertussen staat er op het aanrecht een kistje waar meer pillen in zitten dan kauwgom in een kauwgomballenmachine. Ik lees veel horrorverhalen van vrouwen met gelijkaardige behandelingen en lijstjes vol nevenwerkingen, maar ik denk dat ik niet mag klagen.

Ik bleek wel drager te zijn van het BRCA1-gen. Na overleg met het ziekenhuis en mijn partner besloot ik om mijn borsten, eierstokken en baarmoeder preventief te laten verwijderen. De eerste ingreep is ondertussen achter de rug en verliep goed. Ik zit volop in de herstelfase en moet toegeven dat ik de zwaarte van de ingreep heb onderschat. Mentaal had ik al afscheid genomen van mijn oude lichaam voor ik het ziekenhuis inging. Maar de pijn, vermoeidheid en algemene verzwakking doen me voor het eerst echt als een kankerpatiënt voelen. En dat bevalt me niet.”

Confrontatie met je sterfelijkheid

“Het handjevol mensen dat aanvankelijk op de hoogte was van de pijn en het knobbeltje in de borst, gingen ervan uit dat het om een goedaardig gezwel ging. Niemand verwachtte slecht nieuws. Sommigen wisten niet wat zeggen en anderen verdwenen geleidelijk aan uit mijn leven. Iedereen werd plots geconfronteerd met de eigen sterfelijkheid en dat is eng. Ik neem niemand iets kwalijk. Anderen kwamen net dichter bij me. Er volgde medeleven in de vorm van een simpele “hé, ik denk aan je” tot bloemen, berichtjes, emotionele steun en praktische hulp.

Het hielp me om een lijstje bij te houden van de mensen op wie ik kon rekenen en op te schrijven waarvoor ik precies bij hen terecht kon. Zo vermeed ik teleurstellingen. Sommigen hebben een druk leven, zijn lichamelijk beperkt, hebben een groot gezin of geen auto. Zij kunnen minder helpen als taxichauffeur of koerier, maar zijn er wel voor een deugddoend telefoontje. Anderen zijn dan weer uitmuntend in het aanbieden van praktische hulp maar kunnen moeilijker omgaan met de emotionele kant van een kankerverhaal. Al heb ik ervaren dat samen in een deuk liggen minstens even belangrijk is als een tripje naar de supermarkt.”

Verder kijken

“En die steun, die was nodig! Ik denk dat er geen enkele emotie bestaat die ik niet heb ervaren sinds mijn diagnose. Ik vond het moeilijk om luidop te zeggen dat ik borstkanker had. De BRCA1-mutatie had me gedwongen om te kiezen voor een preventieve operatie waar ik ook helemaal niet over wou praten. Ik schaamde me, verstopte me. Wat zouden de mensen wel niet denken? Ik gedroeg me laf… Dus ik zei weinig, maar schreef des te meer. Het hielp me om alles wat op me afkwam overzichtelijk te bewaren en het hielp me bij het verwerkingsproces. Ik verzamelde mijn verhalen op een blog en nodigde een aantal vertrouwelingen uit om die te lezen. Op die manier kon ik iedereen ineens inlichten en werd ik niet rechtstreeks geconfronteerd met hun reacties. De schaamte over de ziekte is intussen afgenomen. Hoe meer lezers mijn blog te zien krijgen, hoe meer ondersteunende woorden ik ontvang. Schrijven is voor mij de beste manier om te helen, maar vooral ook om verbinding te zoeken met mijn omgeving.

Het voelt alsof er op de dag van mijn diagnose een deel van mij is gestorven en een nieuw deel in de plaats kwam. Het lijkt me onmogelijk om terug de oude te worden. En misschien hoeft dat ook niet. Het leven is keihard, maar ook prachtig. Ik ben nog in behandeling, maar verwacht hier sterker uit te komen! Dat mijn relaties hechter zullen zijn dan ze waren en dat ik wijzer word door wat mijn ziekte me heeft bijgebracht. Maar ik besef ook dat het draait om hoe het ‘nu’ is. Ik heb geen garanties voor wat morgen zal zijn en ik kan enkel verder met wat ‘het nu’ me te bieden heeft. Ik bekijk alles dag per dag. En dat tempo past het beste bij de situatie zoals die nu is.”

Ontdek Evy’s blog over de goede en minder goede kanten van borstkanker: https://www.mademoisellelunett...

*: BRCA1-gen: BRCA is de afkorting van BReast CAncer. Dragers van een mutatie of afwijking in het BRCA-gen lopen een risico om ooit borstkanker of eierstokkanker te krijgen. Vrouwen die drager zijn van een afwijking in het BRCA-gen lopen een risico van 60 tot 80% om ooit borstkanker te krijgen en 20 tot 40% om ooit eierstokkanker te krijgen. Ook mannen kunnen drager zijn van de afwijking. Bron: https://www.allesoverkanker.be/borstkankergenen-brca-en-erfelijkheid

**: Invasief ductaal carcinoom: Invasief betekent dat de kanker zich verder kan verspreiden. Ductaal wil zeggen dat de kanker is ontstaan in een melkgang. En een carcinoom is een andere verwoording voor een kwaadaardige tumor. Bron: https://www.imelda.be/zorgaanbod/medische-specialismen/borstcentrum/borstaandoeningen/kwaadaardige-borstaandoeningen