Een onwennige start.

• Het is niet vanzelfsprekend om na een periode van langdurige afwezigheid door ziekte de draad terug op te nemen en opnieuw te gaan werken. De behandelingen laten vaak hun sporen na, denk maar aan concentratiestoornissen, pijn, vermoeidheid, angst om te hervallen,…
• Je collega kan pas weer aan de slag als zij daar echt helemaal klaar voor is en ook dan zal het proces nog gepaard gaan met vallen en opstaan. Houd daar dus rekening mee. Het is niet zo dat wanneer je collega weer aan de slag kan, alles meteen weer is zoals het daarvoor was. Voor je collega zelf is er een heleboel veranderd en de vraag naar en behoefte aan steun zijn zeker nog niet voorbij.

Het grote moment.

• Wanneer de grote dag daar is, laat hem dan niet zomaar voorbijgaan. Feliciteer je collega en zeg dat je er voor haar bent tijdens deze nieuwe start.
• Vrouwen die na borstkanker opnieuw aan de slag gaan, zitten vaak gevangen in een spanningsveld. Enerzijds verwachten ze hulp en begrip van hun collega’s en leidinggevende, maar anderzijds willen ze ook weer opnieuw als een volwaardig werknemer aanzien worden. De kans is dus groot dat je collega zich in die beginperiode erg onwennig en zenuwachtig voelt. Zorg er daarom voor dat die eerste Pink Monday een onvergetelijk moment wordt, waar jullie met z’n allen later nog op kunnen terugkijken.
• Die eerste Pink Monday hoeft zeker geen groots feest te zijn, zeker niet als je collega dat niet wil. Het mag ook een bescheiden en discreet, maar welgemeende ‘welkom terug’ zijn.

Omgaan met het aftereffect.

Van zodra je collega weer aan het werk is, zal zij te maken krijgen met het aftereffect. Moedig je collega dan ook aan om op het werk aan te geven:

• welke bewegingen zij mag en kan uitvoeren en welke absoluut vermeden moeten worden.
• hoe het met haar uithoudingsvermogen en energiepeil zit.
• op welke aandachtspunten er gelet moet worden: pijn, vermoeidheid, concentratie, negatieve of angstige gevoelens en gebrek aan zelfvertrouwen.

Houd zoveel mogelijk rekening met de situatie van je collega en vraag regelmatig of alles nog lukt. Probeer je collega te helpen waar je kan, maar houd daarbij ook je eigen grenzen in het oog. Verder is het ook belangrijk dat je collega voldoende tijd en rust inlast naast het werk.

Anders aan het werk?

• Terug aan het werk gaan, betekent niet altijd dezelfde job uitvoeren als voorheen. Wanneer je collega merkt dat belastende taken niet meer lukken en vooral de sociale contacten op het werk extra belangrijk zijn geworden, raad haar dan aan dat te bespreken met de werkgever en de collega’s. Zo zijn ze op de hoogte en kunnen er aanpassingen aan het werkschema of takenpakket gemaakt worden. Als je collega nog vakantiedagen tegoed heeft, dan kan het werk eventueel ook gespreid worden.
• In geval van progressieve werkhervatting wordt het loon van je collega gewoon verder aangevuld met een uitkering. Daarbij blijft je collega erkend als arbeidsongeschikt, waardoor zij kan terugkeren naar een volledige uitkering indien de progressieve tewerkstelling toch niet zou lukken. Op die manier moet de werkgever ook geen gewaarborgd loon betalen.
• Wanneer je collega geen voldoening meer vindt in het werk dat zij voor de diagnose uitvoerde, dan raad je best aan de knoop door te hakken en op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging. Daarvoor kan je collega terecht bij het RIZIV, de trajectbegeleiding van de VDAB of de loopbaanbegeleiding via GTB-Inzicht. Die laatste begeleidt werkzoekenden met een arbeidshandicap via een planmatig, intensief en gefaseerd traject.

Interessante TIP:

Voor personen met een blijvende handicap heeft de overheid een bijzondere maatregel om de werkhervatting te ondersteunen: BTOM of Bijzondere Tewerkstellings Ondersteunende Maatregelen. Een voorbeeld daarvan is de Vlaamse Ondersteuningspremie. De VDAB bepaalt of je collega daar recht op heeft. Je kan ook via de arbeidsarts of personeelsdienst nagaan of je werkgever de principes van disability management implementeert. Dat is een systematische en doelgerichte aanpak op de werkplek om de re-integratie van personen met arbeidsbeperkingen te vergemakkelijken.