Hoe werd de borstkanker ontdekt?

Marleen: Dat was in mei 2018. Ik ging op een doordeweekse dag onder de douche staan om mijn lichaam een goede scrubbeurt te geven en ontdekte toen zelf een knobbeltje in mijn borst.

Wat was jullie reactie op het nieuws van de diagnose?

Marleen: De oncoloog vertelde me dat het goed was dat ik het knobbeltje had ontdekt aangezien ik een zeer agressieve vorm van borstkanker had, namelijk triple negatieve. Als ik met de tumor was blijven rondlopen, dan zou die binnen een paar maanden helemaal uitgezaaid zijn en zouden ze er niets meer aan kunnen doen. Dat nieuws kwam echt binnen. Ik was er enorm van geschrokken en reageerde dan ook zeer emotioneel.

Elien: Papa was erbij toen mama de diagnose kreeg. Ik moest werken en kon er jammer genoeg niet bij zijn. Toen ik die avond thuiskwam, merkte ik meteen op dat er een andere sfeer hing dan normaal. Ik had al snel door dat mama wellicht geen goed nieuws had gekregen. Kort daarna heeft ze mij alles verteld en ben ik meteen beginnen wenen. Mama betekent zoveel voor mij, dit kon ik echt niet geloven.

Hoe reageerden anderen op het nieuws?

Marleen: Ik heb ervoor gekozen om het slechte nieuws meteen te vertellen aan de mensen rondom mij: welke vorm van borstkanker ik had, wat de behandeling zou zijn, de verdere stappen,…. Mijn man was bij me toen ik de diagnose kreeg, daarna heb ik meteen mijn eigen mama gebeld. Elien heb ik die avond na haar werk ook alles verteld, net zoals mijn beste vriendin. Iedereen reageerde zeer emotioneel en schrok erg van het nieuws.

Welke behandeling werd er voor je opgesteld?

Marleen: Ik heb eerst twaalf chemotherapiesessies Carbo-Taxol gekregen. Dat gebeurde wekelijks op vrijdag en was enorm zwaar omdat ik meestal vier dagen ziek was na de therapie. Na vier chemokuren was de tumor al gehalveerd en na de achtste kuur waren bijna alle kankercellen verdwenen. Dan heb ik nog vier AC-kuren¹ gekregen, waar ik enorm ziek van werd. De dokters hadden me daar al voor gewaarschuwd en hebben zeker niet gelogen. Die AC-kuren waren echt verschrikkelijk. Uiteindelijk moest ik ook een borstsparende operatie ondergaan en volgden er nog twaalf bestralingssessies. En nu krijg ik om de zes maanden Zometa^®2 om mijn botten weer te versterken. In december 2021 krijg ik mijn zesde en laatste dosis en dan is die therapie ook afgerond. Dan zal ook mijn poortkatheter verwijderd worden.

Was er voldoende steun van familie en vrienden?

Elien: Zeker! We hebben een heel hechte familie en konden dan ook enorm veel hulp en steun bij elkaar vinden. Zo kwam oma heel vaak langs wanneer mama in behandeling was om ons te helpen en gezelschap te houden. Het was een moeilijke periode, maar wel een die we samen zijn doorgewandeld en hebben overwonnen.

Marleen: Aan het begin van mijn behandeling was ik te ziek van de chemo om buiten te komen. Ik had ook geen zin in bezoek, enkel van mijn beste vriendin. Zij probeerde af en toe langs te komen en dat vond ik heel fijn. Het is tijdens moeilijke momenten dat je je echte vrienden leert kennen. Ik kreeg ook een keer bloemen per post en er was zelfs iemand die voor mij kaarsjes ging branden in de kapel.

Hoe voelden jullie je tijdens het behandeltraject?

Elien: Ik was heel erg bang om mama te verliezen. De gedachte alleen al maakte me nog banger.

Marleen: Ik heb geprobeerd om me sterk te houden, want hoe je het ook draait of keert, we stonden ervoor en moesten hierdoor.

Hoe was het om de behandeling tijdens een pandemie te ondergaan?

Marleen: Tijdens de eerste lockdown werd mijn Zometa^®-behandeling met twee maanden uitgesteld. Dat was natuurlijk niet fijn, maar ik heb me er gewoon bij neergelegd aangezien ik toch niet veel anders kon doen. Verder ben ik nooit echt bang geweest om zelf corona te krijgen. Ik heb altijd goed de regels gevolgd: handen ontsmetten, mondmasker dragen,… En ondertussen heb ik ook al mijn eerste vaccin gekregen.

Hoe is je behandeling verlopen?

Marleen: Ik heb enorm veel geluk gehad. Na vier chemokuren was mijn tumor al voor de helft gekrompen, wat echt uitzonderlijk is. Ik denk dat dat door mijn geloof komt. Ik heb heel de tijd het gevoel gehad dat er mensen achter mij stonden die wilden dat ik erdoor geraakte, wat ook gelukt is. En tijdens mijn behandeling ging ik vaak bidden in een kapel bij ons in de buurt.

Is je mama veel veranderd vanaf het moment van de diagnose tot nu?

Elien: Ze is heel veel veranderd na de diagnose en behandelingen. Zo is ze zeer snel vermoeid en heeft ze soms last van concentratiestoornissen. Dat laatste zorgt ervoor dat ze maar een bepaald aantal uren per week kan werken.

Marleen: Dat klopt, zowel mentaal als fysiek ben ik heel snel moe. Momenteel werk ik nog steeds in de Makro, maar slechts twee dagen in de week en dan vijf uur per dag. Meer kan ik niet aan, omdat ik te snel vermoeid ben. Tijdens het werken ben ik ook constant aan het rondlopen, wat enorm zwaar is. Mijn collega’s zien het meteen wanneer het niet meer gaat en dan mag ik altijd een rustmoment nemen. Iedereen op het werk is echt heel meelevend op dat vlak. Naast de vermoeidheid is mijn concentratieniveau ook enorm gedaald door de chemotherapiebehandeling en vergeet ik zaken snel.

Hoe heeft de diagnose van je mama jouw leven beïnvloed?

Elien: Het heeft ons veel nieuwe inzichten in het leven gegeven. Mama is ondanks alles ook altijd heel positief gebleven. Het heeft mij nog trotser op haar gemaakt als ik zie hoe sterk ze is geweest. Ze heeft deze zware klap zo goed doorstaan.

Wat verwachten jullie van de toekomst?

Marleen: Ik hoop natuurlijk dat ik geen tweede keer borstkanker krijg en de behandelingen opnieuw moet doorstaan. Ik hoop dat ik in de toekomst kankervrij mag blijven, maar mocht de kanker toch zijn weg terugvinden naar mij, dan zou ik even hard vechten als nu en alles wat ik nu ondergaan heb opnieuw doen. Verder kijk ik er enorm hard naar uit om weer op pad te gaan met mijn dochter en vrienden, want door mijn ziekte en corona was dat natuurlijk moeilijk. Het weinige fysieke contact hebben we wel goedgemaakt door vaak met elkaar te bellen, maar dat is toch niet hetzelfde.

Elien: Voor mama ziek werd, gingen we veel samen weg: gezellig terrasjes doen, naar optredens gaan kijken of samen shoppen. Door haar ziekte en door corona was het jammer genoeg niet mogelijk om zulke dingen te doen. Nu ze zich terug beter voelt en er weer meer dingen mogen, kunnen we alles stilletjes aan weer beginnen oppikken en samen genieten van het leven.

Is er nog iets dat je graag wil zeggen aan andere lotgenoten?

Marleen: Dat ze het niet mogen opgeven en, ondanks de kanker, toch moeten proberen om positief in het leven te blijven staan. Vandaag de dag staan we al heel ver op het gebied van wetenschap en zijn er veel mogelijkheden wat de behandelingen betreft. Geef dus zeker de moed niet op en vecht!

Elien, is er nog iets wat jij graag tegen je mama wil zeggen?

Elien: Liefste Mama, ik ben zo ongelofelijk trots op jou dat je, ondanks alles wat je de afgelopen tijd hebt moeten doorstaan, altijd zo positief en sterk bleef. Het was een zware periode voor ons allemaal, die we nu hopelijk volledig achter ons kunnen laten. Het maakt niet uit hoe oud ik ben, ik zal je altijd nodig hebben mama, en ik zal er altijd voor je zijn. Ik zie je graag!

Steun geven, is steun krijgen

Elien Van Den Meersschaut is één van de finalistes voor Miss Fashion 2022. Omdat haar mama getroffen werd door borstkanker koos ze ervoor om Pink Ribbon een hart onder de riem te steken. Dat doet ze door bloemenboxen te verkopen, waarvan de opbrengst naar de vzw gaat. Elke box bevat een andere kleur rozen, een steunkaart voor Elien en het Pink Ribbon-lintje. Een warm gebaar waar we haar enorm dankbaar voor zijn. Volg haar avontuur op haar Instagram @elien_vandenmeersschaut.

Voetnoten:

¹ AC is de zwaarste chemotherapie die je kan krijgen. De AC kuren bestaan uit de medicijnen Adriamycine (=Doxorubicine) en Cyclofosfamide (AC) en het betreft een rode vloeistof. Bron: https://www.bijwerkingenbijkanker.nl/behandelplan/ziekenhuis/72/medisch_centrum_leeuwarden/911/ac_paclitaxel_doce_dense_mamma.html)

² Zometa^® is een aanvullende preventieve behandeling bij postmenopauzale vrouwen met borstkanker wanneer er geen uitzaaiingen aanwezig zijn. De medicatie vermindert het risico op botuitzaaiingen en verhoogt bijgevolg de kans op genezing. (Bron: https://www.uzgent.be/nl/home/Lists/PDFs%20patienteninformatiefolders/zometa-aanvullende-behandeling.pdf)

³ Een poortkatheter is een reservoir, een soort poortje dat net onder de huid wordt ingeplant en waarlangs gemakkelijk een infuus aangesloten kan worden. Een poortje kan worden gebruikt bij de toediening van chemotherapie, maar ook bloedafnames en toediening van andere medicijnen kunnen langs deze weg gebeuren. De poortkatheter wordt verwijderd als hij niet meer nodig is. Meestal is dat een tijdje na het einde van de chemotherapie. (Bron: https://www.allesoverkanker.be/vraag/wanneer-wordt-een-port-cath-verwijderd#:~:text=Een%20poortkatheter%20is%20een%20reservoir,kunnen%20langs%20deze%20weg%20gebeuren.)