"Mijn behandelende artsen hebben me een lange tijd voorgehouden dat een borstsparende operatie zou volstaan en dat mijn borst dus niet geamputeerd zou worden. Maar een week voor de operatie bleek dat het toch een volledige amputatie moest worden. Die aanpak om iedere keer stukje bij beetje het slechte nieuws te brengen, vind ik niet goed. Hadden ze mij het nieuws eerder verteld, dan had ik me er beter op kunnen voorbereiden."

Minder vrouw

"Ik verwachtte dat ik me na een amputatie niet meer ‘heel’ zou voelen. Littekens zou ik zowel bij een amputatie als bij een borstsparende operatie overhouden. Dus dat was denk ik het probleem niet. Voor mijn gevoel zou er bij het afzetten van mijn borst iets essentieels van me worden afgenomen. Iets wat al sinds de pubertijd bij mij hoorde. In mijn gedachten zou ik dan ‘minder vrouw’ zijn. Later zou ik pas beseffen dat het hebben van wel of geen borsten niets met vrouwelijkheid te maken heeft. Vrouwelijkheid zit in je. Toch besloot ik na de amputatie een reconstructie te ondergaan.

Het is eigenlijk nooit bij me opgekomen om met maar 1 borst door het leven te gaan. Ik vond mezelf daar te jong voor. Maar ook als ik 20 jaar ouder geweest, dan nog had ik voor een reconstructie gekozen. Wellicht is het ijdelheid. Ik had een G-cup, dus een borst minder, dat zou opvallen. En doordat ik aan de ene kant het gewicht miste van een grote borst, zou ik last van mijn nek en rug kunnen krijgen en mijn lichaamshouding scheeftrekken. Daar zat ik al helemaal niet op te wachten. Maar ik kan me ook voorstellen dat sommige vrouwen er niet voor kiezen. Als je lichaam al door een hele mallemolen is gehaald, je echt geen behoefte hebt aan nog een reconstructie er bovenop. Omdat ik borstkanker kreeg op een jonge leeftijd had dat gelukkig ook voordelen; mijn lichaam was immers fit genoeg om nog een paar hersteloperaties te ondergaan."

Onder het mes

"Hoewel mijn lichaam sterk genoeg was om een paar keer onder het mes te gaan, wilde het niet altijd meewerken. Door de bestralingen was mijn huid zodanig verbrand dat een reconstructie met mijn eigen rugspier niet meer mogelijk bleek te zijn. Mijn eerste chirurg had daar geen alternatieven voor. Gelukkig kreeg ik een andere chirurg toegewezen die mij wel verder kon helpen. Hij begreep mijn zorgen en zei dat hij er hoogstpersoonlijk voor zou zorgen dat ik zonder schaamte weer een bikini aankon. Hij heeft zijn woord gehouden. Voor deze operatie moest ik anderhalf jaar wachten omdat ik had gekozen voor een hersteloperatie met eigen lichaamsvet. Maar dan moest je de extra kilo’s wel hebben, dus kreeg ik de mogelijkheid om eerst zoveel mogelijk aan te komen. Eigenlijk had ik het geduld niet om anderhalf jaar te wachten. Maar als ik er nu op terugblik, dan ben ik blij dat ik die periode heb uitgezeten. De DIEP-flap* operatie is namelijk een aanslag op het lichaam. De operatie duurt 12 uur en vraagt best veel hersteltijd. De voorgeschreven maand om rustiger aan te doen, is iets waar je je zeker aan moet houden."

Ontstoken littekens

"Stilzitten is niet aan mij besteed en dat was nu niet anders. Na 2 weken zat ik alweer in de schoolbanken. Dat was niet zo slim want mijn littekens scheurden en dat ging dan weer ontsteken en voor ik het wist zat ik in een vicieuze cirkel van wonden die niet wilde helen. Rust was het enige wat soelaas bracht. Na de DIEP-flap operatie heb ik nog tweemaal een borstverkleining van mijn gezonde borst gehad.

De littekens op mijn buik zien er niet fraai uit. Twee keer zijn de littekens opnieuw geopereerd, maar ze bleven op rode en opgezette striemen lijken. Na 2 keer wegsnijden vond mijn chirurg het wel mooi geweest en kreeg ik nog 3 afzonderlijke keren een middel in mijn littekens gespoten opdat ze er niet zo onrustig zouden uitzien. Deze nabehandelingen hebben helaas geen baat gehad: mijn littekens zien er nog steeds uit alsof ik pasgeleden ben geopereerd. En toch, na alle pijn en tijd die de hersteloperaties hebben gekost, zou ik een reconstructie nog steeds aanraden aan anderen. Al is het maar om minder op te vallen in een wereld waar perfectie vaak de norm is. Dat is alleszins mijn keuze."

Geschreven door Santoecha Rangai

*: Een DIEP-flap operatie (Deep Inferior Epigastric artery Perforator flap) gebruikt huid en vet van de buik tussen navel en schaamstreek om een nieuwe borst te maken. Bron: https://www.mariamiddelares.be/nl/zorgaanbod/behandelingen-en-testen/borstreconstructie-met-diep-flap